Iran: Een Facebook-activist gaat in hongerstaking

Iran: Een Facebook-activist gaat in hongerstaking

Amir Golestani, een Facebook-activist in Iran en tot 7 jaar gevangenisstraf veroordeeld, is een hongerstaking begonnen. Deze politieke gevangene waarschuwde er bovendien voor dat, indien zijn eis tot voorwaardelijke vrijlating niet binnen de10 dagen gehonoreerd wordt, hij zijn protest zal versterken met een hongerstaking zonder drinken.

Golestani, geboren in 1980, werd op 13 augustus 2013 gearresteerd door agenten vn de inlichtingendienst van de Revolutionaire Garde op zijn kantoor in Babolsar. Hij was de beheerder van een Facebook-pagina met de naam “Een [Afschuwelijk] Leven”, waarin hij verschillende sociale en politieke toestanden bekritiseerde.

Golestani werd 110 dagen in eenzame opsluiting vastgehouden in afdeling 2A in de beruchte Teheraanse Evin-gevangenis. Daarop werd hij tot 20 jaar en 91 dagen veroordeeld door een zogenaamde revolutionaire rechtbank, voorgezeten door rechter Moghise, op beschuldiging van “belediging van de heiligdommen en van de leider, vereniging en samenzwering tegen de nationale veiligheid en propaganda tegen de staat”. Hij was een van de acht Facebook-activisten die samen in totaal tot128 jaar gevangenisstraf veroordeeld werden. De beklaagden in deze rechtszaak kwamen uit verschillende steden, waaronder Yazd, Shiraz, Abadan, Kerman en Teheran. De oudste beklaagde was een 42-jarige vrouw en de jongste een 21-jarige man. ( – 14 februari 2016)

Iran: jongere vernederd wegens internet-activiteiten

Een persoon die gefilmd had en videobeelden daarvan op internet geplaatst had, werd in Teheran door veiligheidsagenten opgepakt. Officiële nieuwsagentschappen identificeerden hem als “A. Sh.”. Shalikar, commandant van de districtspolitie, beschreef de persoon als een hooligan en had hem door de stad op een open wagen laten rondrijden om als een les voor anderen te dienen! (Officeel fater24.com – 17 februari 2016)

Iran: gevangengezette student veroordeeld tot 21 jaar gevangenisstraf

Ali Amir-gholi, een student industrieel management, die van de Vrije Universiteit Ghazvin verwijderd was, is veroordeeld tot 21 jaar gevangenisstraf. Hij was beschuldigd en veroordeeld door rechter Salavati wegens “belediging van de heiligdommen, propaganda tegen de staat, verstoring van de openbare orde, deelname aan protestdemonstraties en belediging van de leider.”

Deze student was eerder al gearresteerd en overgebracht naar de beruchte Teheraanse Evin-gevangenis wegens deelname aan een bijeenkomst op het Khavaran-kerkhof ter herdenking van de 20^e verjaardag van het bloedbad onder politieke gevangenen in 1988. (Campagne ter Verdediging van Civiele & Politieke Gevangenen – 17 februari 2016)

Iran: universiteitsprofessor voor de rechter gedaagd

Iran: universiteitsprofessor voor de rechter gedaagd

De Sanandaj -“revolutionaire” rechtbank heeft Dr. Mokhtar Hashemi voor de rechter gedaagd wegens zijn blijvende betrokkenheid bij het striven naar behoud van een plaatselijke natuurlijke waterbron.

Dr. Hashemi is de laatste paar jaar erg actief geweest bij de bescherming van het milieu in de regio Koerdistan (West-Iran) en bij het behoud van de Bel-bron, en de ondernomen stappen van justitie tegen hem houden welhaast zeker verband met deze activiteiten van hem.

Tijdens de bouw van de Darian-dam en de catastrofale gevolgen daarvan was een plan – onder toezicht van Dr. Hashemi – opgesteld om het Huraman-gebied en met name de oude Bel-bron te sparen.

Dr. Hashemi is aan de Newcastle University in Groot-Brittannië gepromoveerd op het gebied van waterbouw en -management. (Kurdpa – 8 februari 2016)

Jongeman in een stad in Zuidwest-Iran ontvoerd door agenten van de inlichtingendienst

Jongeman in een stad in Zuidwest-Iran ontvoerd door agenten van de inlichtingendienst

Een jonge Iraans-Arabische man uit Ahvaz in Zuidwest-Iran werd ontvoerd door agenten van het Ministerie voor Inlichtingen (MOIS/VEVAK) en tot op heden is er geen nader bericht over zijn verblijfplaats. Hamze Hosseinzadeh is 17 jaar.

Hamze werd door agenten in burger ontvoerd een paar dagen nadat hij een vlag van de Islamitische Republiek vertrapt had, aldus berichten van mensenrechtenadvocaten.

Zijn familie had zich tot verschillende ziekenhuizen en gevangenissen gewend om informatie over hun kind te verkrijgen, tot ze plots een telefoontje kregen van het Inlichtingenbureau in Ahvaz metde mededeling dat hun zoon vastgehouden wordt in een gevangenis van de inlichtingendienst. Een jaar na dit incident kreeg de familie van Hamze de toelating om hun zoon in de gevangenis te bezoeken. In de afgelopen Jaren is een aantal Iraanse Arabieren door marteling omgekomen, waaronder Gheiban Abidwai in Hamidiye, Mohammad Chaldawi, Reza Moghamesi, Mohammad Ka’bi en anderen, allen uit Zuidwest-Iran. (– 8 februari 2016)

Iran: protesterende gevangenen mogen hun kinderen niet opbellen

Iran: protesterende gevangenen mogen hun kinderen niet opbellen

Narges Mohammad, de gevangen zittende vice-president van het Centrum van Mensenrechtenadvocaten, schreef een brief uit protest tegen het al 7 maanden bestaande verbod om met haar kinderen te telefoneren. Zeven vrouwelijke politieke en gewetensbezwaarde gevangenen  in de beruchte Teheraanse Evin-Gevangenis mogen hun kinderen niet opbellen, voegde zij eraan toe.

De afdeling voor politieke en gewetensbezwaarde gevangenen in de Evin-Gevangenis, met haar 27 gevangenen, is “de enige afdeling” waar gevangenen “geen mogelijkheid” hebben om met hun families te telefoneren, vervolgde Mohammadi in haar brief.

Een dergelijke behandeling van gevangenen betekent een “schending van mensenrechten, van de rechten van het kind en van de vrouw” en “een voorbeeld van het geweld van de staat tegen vrouwen en moeders?”

Gevangenispersoneel heeft zelfs verhinderd dat haar familie foto’s van haar kinderen bij een bezoek voor haar zou meebrengen. In antwoord op haar vragen kreeg ze te horen dat er “orders waren uigevaardigd om haar op deze manier te behandelen,” (– 9 februari 2016)

Iran: IRGC oefent om in actie te komen tegen arbeidersprotesten

Iran: IRGC oefent om in actie te komen tegen arbeidersprotesten

Op een moment dat het aantal protesten en stakingsacties in verschillende steden van het land stijgt, hielden de Revolutionaire Garde en de paramilitaire Bassij- troepen in Kalale in de provincie Golestan (Noord-Iran) manoeuvres met het oog op acties tegen protesterende arbeiders.

De met Bassij geassocieerde “Beit al-Moghadas”-bataljons namen eveneens deel aan deze manoeuvres.

De “Beit al-Moghadas”-bataljons worden beschouwd als de militaire vleugel van de Bassij. Het opperbevel van IRGC had deze eenheden gevormd na de controversiële verkiezingen van 2009 in Iran; deze bestaan uit 6.000 “Ashura”- en “Al-Zahra”-bataljons.

De belangrijkste opdracht van deze militaire bataljons is de confrontatie met straatprotesten. (Officiële kalalekhabar.ir website, Hrana – 7 februari 2016)

Iran: ruim 100 mensen gearresteerd in Teheran

Iran: ruim 100 mensen gearresteerd in Teheran

Hossein Sajedia-Nia, bevelhebber van de politie in Groot-Teheran, meldde dat ruim 100 mensen in verschillende delen van de stad wegens criminele activiteiten gearresteerd werden.

“De politie zal vastberaden in actie komen tegen elke activiteit die de normen schendt,” zei hij.

“De zesde fase van het plan om op te treden tegen criminelen werd afgelopen nacht geïimplementeerd in de buitenwijken van de hoofdstad. Eenheden van de speciale politie, waaronder de politie voor de openbare veiligheid, de preventieve politie en de medische eenheid van Teheran identificeerden en arresteerden ruim 100 criminelen in hun schuilplaatsen. (Officieel Fars-nieuwsagentschap – 7 februari 2016)

Iran: prominente advocaat uitgesloten van deelname aan verkiezingen

Iran: prominente advocaat uitgesloten van deelname aan verkiezingen

Het Iraanse gerechtshof sloot Saleh Nikbakht, een bekende advocaat bij het bureau van de openbare aanklager, namelijk het bureau van de hoofdaanklager en diens directie, uit van deelname aan verkiezingen.

Nikbakht was een advocaat die betrokken was bij rechtszaken van politieke gevangenen en zaken rond de protesten na de controversiële presidentsverkiezingen in 2009. (– 7 februari 2016)

Iran: Delen van het menselijk lichaam te koop

Verkoop van lichaamsdelen in Iran

Mensen verkopen letterlijk lichaamsdelen om hun armoede te bestrijden onder het presidentschap van Rouhani 

De jongste jaren werden de mensen onder het bewind van de mullahs in Iran gedwongen hun nieren, bloed en zelfs het hoornvlies van hun ogen te verkopen om te kunnen rondkomen en de onderwijskosten voor hun kinderen te kunnen betalen. De laatste tijd zijn dergelijke praktijken steeds vaker zichtbaar als advertentiebriefjes op de muren van steden in heel Iran.

Beenmerg – hoornvlies – lever, bloed type B+ – Te koop Dringend

Werkloosheidscrisis waart rond in Iran

Werkloosheidscrisis in Iran

Rond de 356.000 Iraanse mannen en vrouwen hebben in de herfst van 2015 hun baan verloren, meldde het officiële Mehr-nieuwsagentschap op vrijdag 29 januari, daarbij officiële cijfers citerend.
“De cijfers weerspiegelen de ernstige economische problemen, die hun slachtoffers blijven eisen op de banenmarkt, wat leidt tot een werkloosheidscrisis, waardoor 253.000 mannelijke werknemers in de periode van de zomer tot de herfst hun baan verloren,” voegde het bericht eraan toe.
“Het feit dat in een periode van zowat twee maanden 253.000 personen van de werkende mannelijke bevolking en 103.000 van de vrouwelijke bevolking plots hun baan verloren, laat zien dat de Iraanse banenmarkt de nodige kracht mist, en dat de werkvoorwaarden van miljioenen mensen heel gevoelig zijn voor het gevoerde regeringsbeleid,” stellen arbeidsmarktanalysten.

Iran: Meer dan 11.000 verpleegsters werkloos

Situatie van verpleegsters in Iran

Het Iraanse officiële Nieuwsagentschap ILNA verspreidde een bericht met een beschrijving van de werkgelegenheidssituatie van verpleegsters.
Het hoofd van de Iraanse Verpleegstersorganisatie verklaarde dat in het hele land 11.000 verpleegsters zonder werk zitten. “Het is verbazingwekkend hoe sommige mensen deze waarheid ontkennen en juist beweren dat we verpleegsters te kort komen,” stelde Ali Mohammad Adabi.
“Werkloosheid onder verpleegsters is een realiteit waarvan iedereen zich bewust is,” verklaarde Adabi.
“Een ander probleem m.b.t. de werkloosheid onder verpleegsters is dat velen van hen weigeren te werken vanwege de werkelijk minimale beloning in vergelijking met het uiterst harde door hen verrichte werk,” voegde hij eraan toe. “Het is niet meer dan natuurlijk dat zij naar andere banen uitwijken en/of werkloos blijven,” vervolgde Adabi.
Het hoofd van de Iraanse Verpleegstersorganisatie haalde een geval aan waarbij 100 verpleegsters in Kerman ontslagen werden.
“Een aantal van deze personen werd verplicht  tijdelijk voor een aantal weeskinderen te zorgen, en zijn nu werkloos,” zei hij.
“Terwijl we met een crisis in de werkgelegenheid van verpleegsters te maken hebben, maakt het Gezondheidsministerie bekend dat het de capaciteit van de verpleegstersopleidingen aan de Iraanse hogescholen met 200 tot 300 procent verhoogt,” stelde Adabi. “Zonder enige twijfel zullen de meeste van deze nieuw opgeleiden het grote leger van werkloze verpleegsters komen versterken,” vervolgde hij.
“Verpleegsters zitten ofwel gedwongen zonder werk of ze gaan naar het buitenland om hun idealen in andere landen te verwezenlijken, terwijl ons land een flinke som geld in hun opleiding heeft gestoken,” Aldus Adabi.

(Het officiële ILNA-nieuwsagentschap – 23 januari 2016)

Teheraanse Universiteitsstudenten protesteren tegen onderdrukking

Teheraanse Universiteitsstudenten protesteren

Een groot aantal studenten aan de Vrije Universitaire Medische School van Teheran demonstreerden op de campus uit protest tegen de verhoogde druk en studiegelden. Zij scandeerden leuzen tegen een dergelijk beleid van de autoriteiten.

Arbeidersprotest vóór het Majlis (het parlement van het klerikale regime) in Teheran

Protest in Teheran

Enkele honderden arbeiders van de petrochemische bedrijven Mahshahr en Asluie hielden een protestdemonstratie vóór het parlement vanaf 8u. ‘s morgens op dinsdag 26 januari, meldden berichten uit Teheran.
De protesterenden eisten blijvende aandacht voor hun leefomstandigheden, speciaal het feit dat velen van hun collega’s onlangs ontslagen werden en dat hun lonen nooit op tijd uitbetaald werden. Een bij deze demonstratie opgemerkt plakkaat luidde, “Ja tegen privatisering, Nee tegen schending van de rechten van arbeiders.” 

Iraanse kunstenares uitgesloten van optredens

Iraanse kunstenares zelfs uitgesloten van zangonderwijs

Sahar Mohammadi, een zangeres van de Mahe-Banu-Groep, maakte bekend dat zij uitgesloten werd van optredens en zelfs van zangonderricht.
“Ik werkte regelmatig met een aantal groepen. Een aantal videoclips werd zonder onze toestemming door een aantal satelliet TV-netwerken uitgezonden. Naderhand werden we juridisch aangeklaagd omdat we geen licensie voor deze videoclips en daarin uitgevoerde solo’s hadden,” vertelde ze.
“Het verontrustende feit hierbij waren de tegen ons op dit gebied geuite bedreigingen,” voegde de zangeres eraan toe.
“Ik werd van iedere culturele en artistieke activiteit uitgesloten, daar mijn daden tegen de wet indruisten. Bij een ontmoeting met veiligheidsfunctionarissen maakte ik hen duidelijk dat dit mijn enige inkomstenbron was,” vervolgde Mohammadi.

(26 januari 2016)

Iraanse politie schoot en doodde daarbij een jongeman

Iraanse jongeman door de politie gedood in Kermanshah

Een jonge Iraanse man werd dood verklaard nadat hij in zijn hoofd geschoten was door de nationale politie in Ravansar, West-Iran.
Bronnen uit het ziekenhuis in Kermanshah vertelden dat pogingen om Hamed Mozafari in leven te houden mislukt waren en dat hij daarop dood verklaard werd.
De politie viel een coffee-shop op het industrieterrein van Ravansar binnen, die eigendom was van deze 22-jarige jongeman, arresteerde hem en schoot hem vervolgens in het hoofd nadat hij al tegen de grond gewerkt was.

De wensen van de Iraanse moellahs voor 2016

De wensen van de Iraanse moellahs voor 2016

                

17 januari 2016

nShare4

Van: Simin Nouri, president van de Iraanse Vrouwenbeweging in Frankrijk

Gepubliceerd in Le Huffington Post, 15 januari 2016

Het nieuws is net begin van dit jaar binnen gekomen: negentien terechtstellingen in Iran in een tijdsspanne van vier dagen, drie van hen werden in het openbaar opgehangen waarbij angstaanjagende afbeeldingen gepubliceerd werden in de officiële landelijke pers.  

Is dit een aanwijzing voor de dramatische comeback van Rouhani’s Iran in de armen van de internationale gemeenschap en zijn manier om zijn gelukwensen voor het Nieuwe Jaar te presenteren?

Onverschillig voor de 62^e achtereenvolgende veroordeling door Algemene Vergadering van de Verenigde Naties gaat de Opperste Leider van het regime door met ophangen en straffen.

In feite stemde de VN op 17 december 2015 voor een resolutie die werd aangenomen en nog steeds dringt de VN er bij het Iraanse regime op aan “om in hun wetsteksten en in de praktijk, openbare executies en terechtstellingen in strijd met hun internationale verplichtingen af te schaffen” en “om te verzekeren dat in hun wetsteksten en in de praktijk niemand onderworpen wordt aan foltering of andere wrede, onmenselijke of vernederende behandeling”.

De resolutie drukte ernstige zorg uit over “alle vormen van discriminatie en andere schendingen van mensenrechten van vrouwen en meisjes, geweld tegen mensen die horen bij erkende en niet erkende religieuze minderheden” en riep het regime in Teheran op om een eind te maken aan “alle vormen van discriminatie en andere schendingen van mensenrechten van mensen die deel uitmaken van etnische, taalkundige of andere minderheden”….

Mensenrechtenorganisaties en verdedigers volgen op de voet de veelvuldige overtredingen van deze theocratie die al 35 jaar lang veroordeeld wordt en die zich een onwaardig lid betoont van de Verenigde Naties.

Terwijl de Iraanse regering de meeste internationale conventies heeft getekend, waaronder het VN Handvest, geeft de “gematigde” regering van Rouhani heel weinig om de Universele Declaratie van de Rechten van de Mens.

Vandaag zijn in Iran de Iraniërs niet “vrij en gelijk in waardigheid en rechten” (Artikel 1).

Onder de Khomeiny-doctrine van het Islamitisch kalifaat wegen ”Gods wetten” op tegen de vrijheid, gelijkheid en waardigheid zoals de wetten van de mensen die zien.

Iraniërs hebben niet “het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van hun persoon” onder het bewind de Opperste Leider (Artikel 3).     
Ook hier is er een “humanistische” visie die niet voldoet aan de beginselen van Sharia moellahs.

Iraniërs worden “onderworpen aan foltering, wrede of onterende behandeling”(Artikel 5).
Het Islamitisch kalifaat dat Iran al 37 jaar regeert, beschouwt marteling, openbare ophanging of de wet van vergelding als een goede zaak voor de samenleving en de aanpak van corruptie.

Iraniërs hebben niet het “recht op daadwerkelijke rechtshulp van bevoegde nationale rechterlijke instanties” (Artikel 8).
Is het nodig u eraan te herinneren dat in Iran nationale rechterlijke instanties onderworpen zijn aan de Sharia van de moellahs?

Iraniërs kunnen onderworpen worden aan “willekeurige arrestatie, detentie of verbanning”(Artikel 9). Dat men er leeft onder een religieuze dictatuur, behoeft geen betoog.

Iraniërs hebben niet het “recht op vrijheid van mening en meningsuiting” (Artikel 19)... Deze concepten zijn in de “Islamitische Republiek” Iran synoniem voor de vrijheid van godslastering.

De stem van verontwaardiging in Iran wordt steeds luider tegen de golf van ophanging, soms in het openbaar.

Beroofd van de vrijheid van meningsuiting de boze roep va de families van de slachtoffers weerklinkt in de sociale netwerken die zwaar gecensureerd worden.

Op haar Facebook pagina reageerde Sholeh Pakravan, de getroffen moeder van Reyhaneh Jabbari, op deze nieuwe “tragische golf” van executies.

Na zeven jaar in de gevangenis onder omstandigheden die voor een jonge vrouw ondraaglijk zijn, werd op 5 oktober 2014 haar dochter van 26 opgehangen onder de wet van vergelding (Qisas) voor het uit zelfverdediging doden van een oude werknemer van het Iraanse Ministerie van Veiligheid die haar probeerde te verkrachten.

Mevrouw Pakravan is bezorgd over de negatieve gevolgen van het weerzinwekkende schouwspel van openbare executies door ophanging op passanten en met name op kinderen, die met afschuw de laatste ademstoten van de gemartelden bekijken.

Om een kraan te plaatsen op publieke locaties door het hele land wat deze gekwelde moeder betitelt als “gepland en met een nauw omschreven doel”, is een van de gebruikelijke manieren waarop  het Khomeinistische regime probeert te overleven.
Met het terroriseren van een verbitterde bevolking en het opleggen van een klimaat van onafgebroken geweld in de samenleving proberen de moellahs hun fragiele macht te redden, waarbij zij nergens voor terugdeinzen om de absolute baas van het land te blijven.

De politiemacht van het regime wordt dikwijls gedwongen om hun buurt te doorkruizen, als er executies worden uitgevoerd uit vrees dat er protesten komen van passanten uit solidariteit met de families van degenen die geëxecuteerd worden.

De moeder van Reyhaneh wijst er terecht op dat sinds de invasie van de Mongolen Iran niet blootgesteld is aan zulke gruweldaden.

Aan de vooravond van het officiële bezoek aan Parijs komt Hassan Rouhani, de “gematigde” president, kennelijk om over zaken te spreken door het tonen van de hypocriete kant van de moellahs ter rechtvaardiging van de 2.000 doden van zijn mandaat door “gewoon de goddelijke wetten uit te voeren”.

Het zou beschamend zijn voor de media als zij volharden in hun oorverdovende stilte over wat er werkelijk dagelijks in Iran gebeurt.