De VS heeft een begin gemaakt met het opleggen
van nieuwe sancties aan het regiem in Iran, dit is een gevolg van het opzeggen
van de overeenkomst inzake de ontwikkeling
en het gebruik van kernwapens, dat bekend staat onder de afkorting JCPOA
(in het vervolg aangeduid met “de Deal”).
Op 21 mei beschreef de minister van
Buitenlandse Zaken het beleid, inzake Iran, als volgt: “De sancties zullen zich
zeer pijnlijk voelbaar maken als het regiem niet terugkomt van zijn
onacceptabele en onproductieve weg en in plaats daarvan zich weer aansluit bij
de Volkenbond (Verenigde Naties). Dit zullen inderdaad, historisch gezien, de
strengste sancties ooit worden, als ze volledig in werking zijn getreden. ”
Het beleid inzake Iran rust op drie pijlers:
·
De eerste,
het uitoefenen van een nog niet vertoonde, financiële druk op het Iraanse
regiem;
·
De tweede,
het afhouden van het regiem in Iran van agressie, het tot staan brengen van
zijn diabolisch gedrag in de regio en zijn steun aan terrorisme;
·
De
derde, zonder ophouden opkomen voor het
Iraanse volk.
Vervolgens somde hij 12 grondvoorwaarden op
waaraan het regiem moet voldoen om de sancties op te heffen. “De lengte van de
lijst is, simpel gezegd, de omvang van het kwaadaardig gedrag van Iran. Wij
hebben de lijst niet opgesteld, zij deden het zelf,” zo zei hij.
De 12 voorwaarden, die de minister schetste, kunnen
ruwweg worden verdeeld over twee categorieën: het beëindigen van het kernwapen-
en het ballistische raketten-programma en het beëindigen van zijn destructieve
bemoeienis met de regio met daarbij zijn steun aan het terrorisme, beiden zijn
al sinds lange tijd een eis van het Iraanse Verzet. Wat de Iraanse bevolking
betreft heeft zo’n benadering al te lang op zich laten wachten.
De minister sprak lang over de bevolking van
Iran, waarbij hij melding maakte van de opstand en hen zijn steun aan hun
rechten toezegde, maar wat werd gemist in zijn lijst van voorwaarden was de
specifieke eis voor de beëindiging van de onderdrukking van de Iraanse
bevolking.
Een aantal mensen in de VS, meer in Europa,
voeren aan dat de sancties de Iraanse bevolking zullen treffen. Maar dat is
misleidend, waardoor de druk van het regiem wordt afgehaald. De feiten zijn
duidelijk:
·
De
Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) en een aantal andere organisaties die verbonden
zijn met het Bureau van de Hoogste Leider bestieren de hele Iraanse economie.
·
Betrokkenen
in internationale handelsovereenkomsten in Iran zijn verbonden met de IRGC of
met de Hoogste Leider zelf. Daarom profiteert het Iraanse volk helemaal niet
van de handel met het buitenland.
·
Als onderdeel
van “de Deal” werden sancties opgeheven, ten gevolge waarvan zo’n 100 tot 150
miljard (dollar) aan bevroren tegoeden toeviel aan het Iraanse regiem. En toch
is de economische toestand van de Iraanse bevolking in mei 2018 slechter dan
voor de opheffing van de sancties. Bovendien werd het geld gebruikt voor een
verdere onderdrukking van het volk en aan het voeren van oorlog in de regio.
·
Het kopen van
olie van het regiem, maakt het het regiem mogelijk door te gaan met de onderdrukking
van de eigen bevolking en destructief gedrag in de regio.
De bevolking van Iran ondersteunt de sancties
tegen het religieuze regiem en zijn vazallen, zoals de IRGC en andere
organisaties, nauw verbonden aan het Bureau van de Hoogste Leider, Ali Khamenei.
De reden voor het innemen van zo’n standpunt is eenvoudig: de sancties kunnen nuttig
zijn om het regiem geen vrij spel te geven in de onderdrukking van de eigen bevolking. Het kan het regiem beperken in zijn
mogelijkheden om meer geld te besteden aan organisaties zoals de paramilitaire
Basij ( Mobilisatie Verzetsleger), die op grote schaal betrokken is bij het
onderdrukken van protesten vanuit het volk.
Na het tekenen van de “de Deal” in 2015, sprak
het Perzische Verzet: “Het geld, dat nu wordt gestort in de kluizen van het
regiem, moet gecontroleerd worden door de VN, om er zeker van te zijn dat het
wordt gebruikt om de urgente noden van de Iraanse bevolking te lenigen, met
name het voldoen van de niet uitbetaalde, toch al erg lage salarissen van
arbeiders, leraren en verpleegsters en dat het wordt gebruikt voor voedsel en
medicijnen voor de gewone burger.” “Anders”, werd er gezegd, “zal Khamenei dit
geld gebruiken voor het financieren van het beleid van het regiem om verder te
gaan met de export van terrorisme en
fundamentalisme in Syrië, Jemen en Libanon, maar ook met het vullen van de
zakken van de IRGC. ” Jammer genoeg heeft het falen van de internationale
gemeenschap, ten opzichte van deze controle, geleid tot meer slachtoffers van
het regiem in Syrië en Iran.
Erkenning van de protesten en eisen van de
Iraanse bevolking als de juiste reactie op het beleid van het regiem, over de
afgelopen 37 jaar, betekent een eerste stap.
“Verandering in het gedrag van de moellahs
leidt onvermijdelijk tot veranderingen in dit regiem. Een verandering naar de
democratie is de enige oplossing voor de problemen in Iran en in de regio. De
vorming van een internationaal front tegen de religieuze en terroristische
dictatuur in Iran is een eerste vereiste voor verkrijgen van vrede, veiligheid
en samenwerking in de regio en in de hele wereld,” aldus benadrukt het
Perzische Verzet.
De tijd is aangebroken dat de internationale
gemeenschap, met name Europa, een keus maakt. Of er wordt gemikt op een korte
termijn resultaat door het afsluiten van lucratieve contracten met de IRGC en
zijn bondgenoten, zodat de tirannieke despoten in staat worden gesteld tot meer
onderdrukking en oorlog voeren. Of gaat ze aan de zijde van de Iraanse
bevolking staan en ondersteunt hun wens voor een vrij en democratisch Iran,
waar vrouwen niet onder een juk gebogen gaan, waar religieuze en etnische
minderheden kunnen genieten van hun fundamentele rechten, waar de regels van de
wet gelden en de bevolking van Iran in vrijheid zijn eigen overheid kan kiezen
in een republiek waar scheiding bestaat tussen kerk en staat.
